Jeugdliteratuur wordt traditioneel beschouwd als een drager van verscheidene ideologieën en een belangrijke factor in de socialisatie van kinderen, bijvoorbeeld op vlak van de representatie van leeftijd. Een kinderboek dat oudere personages afschildert als fragiele mensen met ouderwetse gewoontes, zal het beeld dat de jonge lezer heeft van oudere mensen in diens eigen omgeving beïnvloeden en misschien tot gevolg hebben dat die met een negatieve blik naar de oudere generatie kijkt. Omgekeerd, wanneer kinderen vaak in contact komen met verhalen waarin oudere personages vol levenslust hun eigen pad bewandelen, zullen ze in het echte leven waarschijnlijk op een andere manier naar oudere mensen kijken. In dit artikel beargumenteerd Lindsey Geybels dat niet alleen kinderliteratuur, maar ook fictie voor jongvolwassenen en volwassenen, een invloed heeft op de perceptie van leeftijd, en dan voornamelijk oude volwassenheid, bij zijn lezers. In een groot corpus van 41 Nederlandse boeken geschreven voor verschillende leeftijden wordt de representatie van oudere mannen en vrouwen bestudeerd aan de hand van de werkwoorden, grammaticale bezittingen en bijvoeglijke naamwoorden.
Geybels, Lindsey. ‘Shuffling Softly, Sighing Deeply: A Digital Inquiry into Representations of Older Men and Women in Literature for Different Ages‘.
Met dit essay wil Vanessa Joosen bijdragen aan een groter bewustzijn rond leeftijd. Ze pleit voor meer openheid over leeftijdsnormen en meer dialoog tussen verschillende generaties. Daarvoor richt ze zich op mensen die zich dagelijks met zo’n dialoog bezighouden. Voor dit boek interviewde ze twaalf Britse, Nederlandse en Vlaamse auteurs: David Almond, Aidan Chambers, Anne Fine, Ed Franck, Guus Kuijer, Bart Moeyaert, Aline Sax, Hilde Vandermeeren, Joke van Leeuwen, Edward van de Vendel, Jacqueline Wilson en Anna Woltz. De meesten van hen schreven boeken voor kinderen én volwassenen. Joosen ging specifiek op zoek naar auteurs die op heel jonge leeftijd debuteerden of een lange schrijverscarrière achter de rug hebben. Hoe slagen zij erin die afstand te overbruggen?
Verschillen tussen jeugdliteratuur en literatuur voor volwassenen zijn vaak onderzocht. Het oeuvre van ‘crosswriters’ of ‘dubbelpublieksauteurs’, die voor beide doelgroepen schrijven, vormt daarvoor een uitstekende bron. Via stylometrie, een digitale onderzoekstechniek om stijl te bestuderen, werd het werk van tien Nederlandse en Engelse dubbelpublieksauteurs onderzocht. Zijn er overeenkomsten tussen de auteurs onderling? En zijn er per auteur verschillen in hun werk voor andere doelgroepen? Daarbij werd rekening gehouden met de doelgroep voor wie het werk is uitgegeven en met het tijdstip van publicatie. Ook hielden de onderzoekers rekening met de visie van de auteurs op stijl en lezersgroepen, die zij onder meer in interviews uiten. Uit deze casestudies blijkt dat de samenhang tussen stijl en beoogde lezer groter is dan die tussen stijl en moment van verschijnen. Met andere woorden, boeken voor jonge lezers lijken onderling meer op elkaar dan die voor volwassen lezers, ook als we daarbij rekening houden met de evolutie die de auteurs doormaken.
Haverals, Wouter, Geybels, Lindsey & Vanessa Joosen. ‘A style for every age : a stylometric inquiry into crosswriters for children, adolescents and adults‘.
Talloze sprookjesbewerkingen speelden met het verhaalverloop en de waarden en normen van traditionele sprookjes. Sommige kregen uitgebreid aandacht in het literatuuronderzoek, waaronder Gillian Cross’ Wolf, een bewerking van Roodkapje. Vaak hadden onderzoekers en critici daarbij vooral oog voor nieuwe genderinvullingen. Maar gender staat niet op zich. Zo treden verwachtingen rond mannen en vrouwen of jongens en meisjes vaak in wisselwerking met ideeën rond leeftijd. Cross stelt de grootmoeder aanvankelijk voor als een sluwe, vastberaden vrouw. Toch herneemt de vertelling ook stereotiepe denkbeelden, zoals dat van de wijze oude mentor en het incapabele oude vrouwtje. Op die manier gaat Cross’ roman voorbij aan de samenwerking tussen verschillende generaties, die wel naar voren komt in het sluitstuk van het Roodkapje van de gebroeders Grimm.
Joosen, Vanessa. ‘Rewriting the Grandmother’s Story. Old Age in “Little Red Riding Hood” and Gillian Cross’ Wolf‘.
Veel kinderboeken draaien om jonge personages. Toch zijn er ook vaak oudere personages aan zet, of verandert hun leeftijd in de loop van het verhaal. Op die manier komen kinderen via boeken in aanraking met ideeën over leeftijd. Stereotypes zoals de ‘oude heks’ of de ‘wijze oude mentor’ geven het idee door dat oude vrouwen gemeen zijn, of oude mensen vanzelfsprekend wijs. Andersom zijn er ook boeken die bewust afstand nemen van vastgeroeste ideeën. Er komt steeds meer aandacht voor intergenerationele dialoog en een genuanceerde blik op ouderdom. Onderzoek naar leeftijd in boeken en de manier waarop lezers met die beelden rond leeftijd omgaan, kan verder aantonen hoe jeugdliteratuur bijdraagt tot ideeën over leeftijd.
Joosen, Vanessa. ‘Aging in children’s literature’.
Eds. Gu, D. & M.E. Dupre. Encyclopedia of gerontology and population aging. Cham, Springer, 2019. p. 1-5.
